Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Herşeyi Seninle Seviyorum
Seni ilk gördüğüm gün,
Anlamıştım.
Sevgiyi bulacağımı.
Seni sevdiğimi fark ettiğim gece,
Ağlamıştım.
Mutlu olacağımdan.
İçimden atamam artık,
Senli duygularımı.
Benimle yaşar benle kalırsın.
Bırakmam istemem seni,
Zamana karışır herkezle yarışırım.
Seninle iken,
Dakikalar saatler çabuk tükenir.
Seninle iken,
Zaman dursun istiyorum....
Gündüzlerde,
Uzanıp kırlara çiçekler toplamayı,
Elele tutuşup bir gölgede uyumayı,
Seyredip bulutları hayeller kurmayı,
Saçlarını okşayıp tenini koklamayı.
Kulağını fısıldayıp sevdiğimi söylemeyi,
Herşeyi Seninle Seviyorum.
Gecelerde,
Karanlık basıp herşey sessiz olunca,
En parlak yıldızımıza bakınca,
Bir tarafında ben diğerinde sen kalınca,
Seyreder yıldızları tutunup kayanlara,
O an gözyaşın olup düşerim gözlerine.
Herşeyi Seninle Seviyorum.
Mevsimlerde,
Çiçekler gibi açıp bahar'ı yaşatmayı,
Güneş gibi yakıp sevdamın destan yaz'masını,
Yapraklar gibi kuruyup seninle sonbahar'laşmayı,
Saçlar gibi beyazlayıp ölüm kıştır demeyi,
Koca bir yıl daha geçerken ömrümüzden,
Herşeyi Seninle Seviyorum.....
*** TEBRİKLER ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR YÜREGİNİZE SAGLIK SAYGILARIMLA***
Yusuf ustama teşekkürler..
O yine coşkun sevdasını getirmiş dile. Usanmadan bıkmadan SEVİYORUM demeye devam eden ve sevgisiyle arasında ki ilişkiyi çıkarsız yaşayan yüreklerden birisi o.....
Sevgisinde ki büyüklüğün tarifi bir şii bu şiir de..
Tebrik ederim
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
sevgi...yüce duygu ve paylaşıldıkça güzeleşir...
ve her seven için sevilen hayatın merkezindedir...herşey onun etrafında döner sanki...
latif yaklaşımlarla güzel bir şiir Yusuf Bey... selamlar...
Herşeyi Seninle Seviyorum
Seni ilk gördüğüm gün,
Anlamıştım.
Sevgiyi bulacağımı.
Seni sevdiğimi fark ettiğim gece,
Ağlamıştım.
Mutlu olacağımdan.
Karanlık basıp herşey sessiz olunca,
En parlak yıldızımıza bakınca,
Bir tarafında ben diğerinde sen kalınca,
Seyreder yıldızları tutunup kayanlara,
O an gözyaşın olup düşerim gözlerine.
Herşeyi Seninle Seviyorum.
kutlar saygılar sunarım
yürekte yaşanan sevdaların şiirselliğide bir başka güzel oluyor
tebrikler
Bir dörtlükle sayfanıza selam ve muhabbetler
***
Muhabbet çölünde oldum dilenci
Nerdesin sevgilim söyle nerdesin
Yetişir feryadım yetişir çilem
Nerdesin sevgilim söyle nerdesin
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta