Herşeyi istemenin sonunda, ummanın dışın ...

Ben durdum, ben bekledim, kendi kendime susmayı telkin ettim.
sıram geldi bir an, konuşmakla susmak arasında, düşünmeyi yeğledim.
konuşmam beklendi, seslenmem, sesimin tonlarında insanları eylemem
susmak yeğdi, konuşmaktan öte.
susmanın yanında söylememeyi ve göstermemeyi gördüm
ve düşünmeyi anladım, bağlanmayı ve sevmeyi
ve ifade edememeyi insanlara bunu.
üstelik kelime dağarcığımın darlığıyla da ilgisi yoktu bu durumun
....

Sözlerim tükendi bu genç yaşta
olacak olanları kontrol etmekten uzakta
bu dünyanın dışında kalmış anlara hükmetmekten başka
yok insanın elinde avucunda kalan,
sessiz bir sohbette, sade ve yersiz bir cümle gibi dünyamız
ve söylediklerimiz o yetersizlikten öteye gidemiyor kelimelerde,.

Biz, vaz mı geçtik o derin dünyamızdan.
hiç varamadık mı?
yaşlılık, gençlik ikileminde,
varlığımızı yaşatamadık...