Herşeye sebeptir gözlerin

geceyi gündüzü unuttum gitti.
rüyam da sen, hülyam da sen...
biri işledi damarlarıma kan diye seni,
beynim kapkaça kurban gitti,
bir diğeri kokunu getirdi...
gurbetten gelen mektup gibi koklar dururum şimdi,
nefes de sen, nabzım da sen...

artık hayalini görmek için
kapatmıyorum gözlerimi.
afyon çekmiş gibi yürürken
sağımda sen, solumda sen...
saat taşımıyorum artık kolumda.
sorduklarında ' saat kaç..? '
geçen de sen, kalan da sen...

kışın, üşümüyorum rutubetli teras katında.
romaztizmalarım azmıyor yağmur yağdığında.
ilacım da sen, suyum da sen...
çoktan dalmışımdır senin uykuna
sokulmuşumdur üşmüşsem.
yastık da sen, yorgan da sen...

sevmenin en harbisini tattım sende.
kavuşmakla kaybetmek arasında ince çizgide
hayat da sen, ölüm de sen...
gözlerin; bir insan yarattı.bilmezsin...
hani, boğulacaksa insan 'böylesi olsun.' dediğin.
bir bakışınla kurşuna dizildiğim,
bile bile ipe gittiğim...
ferman da sen...
son arzu da sen...

30/04/2007