Herşeye razıyım Şiiri - Önder Öztürk

Sen her gece hayalini kurduğum ve dakikalarca tutarsızlığını yaşadığım akıl kar’ ımsın. Geceleyin doğan güneşim, gündüzümün ay halisin. Kararsızlığımın korku hissi, içimdeki yangının sahibisin.

Gidebilirsin tamam, yüküne hamal arayabilirsin. Zaten ben seni hiç sevmemişim ki. Hayalin kaldı yalnız, birde kulaklarımda sesin çınlar hala, onlarıda al. Kalmasın senden ne bir eser ne bir emanet. Yada bir parça daha kal, olurmu. Tırnaklarım sökülüyor gidişini seyrederken. Acımı atlatayım öyle git.

Bazen Kayseri’ de vagonların kovaladığı hayaldin, bazen Ankara’ da bir sonbahar, ne güzelde İstanbul’ a benzerdin. Ahhh Adana sevdamın vurgun yemiş şehri. Gitme desem kızarmısın. Yıkılmasın şehirler ve kırıma uğramasın insanlar olmaz mı? Bak hayallerimde köşkler var hala, dökülmesin sonbahar gibi. Al her şeyim senin olsun.

Tamam git, nede olsa zamanla unutulurmuş her şey. Sesini duymak istemiyorum Kokunu solumak mı asla bir daha. Gidebilirsin, kendine hamal arayabilirsin.

Ama karasızlığımın buhranını yaşatma bana ve kal az daha. Israr edersen bilki ben olmayacağım. Sen gidersen bende gideceğim. Kalıyorsun değil mi? Her şeye razıyım. Gitme…