Herşeye Rağmen Yaşıyorum Şiiri - Orhan T ...

Ruhum kaybolmuş yaban ellerde
Bir boşluktan bir boşluğa dolaşıyorum
Hep sevda sözleri gezerken dillerde
Yüreklerdeki kine nefrete şaşıyorum

Aşkı şehvet, arzu sanarken birileri
Canlı sanıyorlar yaşayan ölüleri
Duymazdan geliyorlar onca velileri
Bir gül uğruna dikenler içinde dolaşıyorum

İnsanlar neşesiz, huzursuz, amaçsız geziyor
Gönül görülmeyeni, söylenmeyeni seziyor
Büyükler küçükleri sömürüp eziyor
Tüm bunları görünce dolup taşıyorum

Üç günlük dünyada huzur aramayan
Hep giden ama hiçbir yere varamayan
İnsanlığı geçtim kendine bile yaramayan
Nice pisliğin, çirkefin içinde yaşıyorum

En umutsuz anımda hayallerime sarılıyorum
Meltem olup yeşil vadilere savruluyorum
Yarimin gönül sarayının
tahtına kuruluyorum
Umutsuzluk vadisini hayallerimle aşıyorum
Ve ben
Herşeye rağmen yaşıyorum...

04/12/2013
Orhan Tekiş