Herşeye Rağmen Yaşamak Güzel

Doğarız görmeden, bilmeden.
Büyürüz görerek, yaşayarak öğreniriz.
Son yolculuğa çıkmadan evvel, bildiğimiz doğruları aktarırız, bizden sonra yaşayacak ve anlayacaklara...
Hayatı yaşarız iyisi yada kötüsüyle.

Hayat tek düze olsaydı hakikaten bir anlamı olmazdı.
Sürekli mutlu olsaydınız, mutsuzluğu bilmeyecektiniz ve mutluluğun kıymetini anlamayacaktınız.
Hep gülseydiniz, ağlamayı bilmeyecektiniz ve
gülmenin kıymetini bilmeyecektini Gülmek ve güldürmek için uğraşmayacaktınız.
Hep güzellikler olsaydı hayatınızda, çirkinlikleri görmeyecektiniz. Güzellikleri yaşamanın ve güzellikleri yansıtmanın kıymetini bilmeyecektiniz.
Varolsaydı herşey hayatımızda, yok olmayı bilmeyecektik.
Varlığı ile mutlu olduklarımızın değerini bilemeyecektik...

Kazanmak var olsaydı hep, kaybetmenin değerini bilmeyecektik ve belki de kazanmanın aslında ne demek olduğunu hiç öğrenemeyecektik.
Kaybetmeyi bilirsek, kazanmak daha kolay olur. Kazanmanın sevinci daha büyük olur.
Hep barış derler ya,' barış olsun'...
Savaşın kötü olduğunu bilmeyecek, doğrularınız ve doğrularınızı doğuran gerçekler için hiç savaş vermeyecektiniz.
Mücadele etmeyecektiniz.

Hayatımızda yaşadığımız olumlu ve olumsuz bütün her şey, aslında bizi, biz yapan şeyler değil midir....?
Her yaşanılandan bir hisse de kendimize çıkartabilmeliyiz.

Ruhsal ve mantıksal zekamızı, yoksa nasıl geliştirebiliriz başka?
Nasıl biz olabilirdik? Kimliğimizi nasıl tanımlayabilirdik.?

Herşeye rağmen yaşamak güzel… Herşeye rağmen bilmek, görmek, duymak, hissetmek ve yaşamak…
İnanın 'her şeye rağmen yaşamak güzel şey'