Herşeye Ragmen Bile Bile

herşeye rağmen-
onca fırtınalı günlerin ardından
tek bir gülücük yolladığın oldu mu,eski günlere
anımsayamadığın sayılı güzel hatıra
binlerce kara sayfanın arasında kaybolmuş
birkaç beyaz merhabayı hatırlattı mı
gidenlerin ardından hep baktın sen
hiç geri dön ne olur diyemeden
belki bağlanmalarından korktun
ya da aşktan,onun senden güçlü olduğunu farkedince
tiryaki olmaktan korktun...
saat gecenin 2si oldu 3ü oldu ve
gecenin siyahlığına baktın kalkıp yatağından
binbir pişmanlık kaplamış bedenini
yalnızlığın üşütüyordu seni...
bir işaret miydi beklediğin seni çağıran
gitmeyeceğini bile bile
yine vazgeçeceğini bile bile...
yarı yolda bırakılmış mıydın hiç sen?
hiç duymuş muydun başkasının ağzından bitti sözünü?
hiç dualar etmiş miydin inançsızca,kendini kandırmaya çalışırken?
hayır deyişini duyabiliyorum...
çünkü hepsini sen yapmıştın
sen yaratmıştın bütün bu yalanlarla dolu acı dünyayı..
şimdi ise gökyüzünde binlerce yıldızdan
bir göz kırpış bekliyorsun...
bir kadının gülen gözlerine
acının,hüznün buğusunu eken
sen sevilmeye mahkumsun...
hiçkimseyi sevemediğin gerçeğini bile bile..