Herşeye Rağmen Şiiri - Habip Baltacı

Akşam oldu yine, yalnızım ben.
Sokakta tek tük ayak sesleri,
Yaklaşıp uzaklaşıyor....

Bir an bir sessizlik çöküyor etrafa,
İçimi sıkıntı, gönlümü hüzün dolduruyor.
Ateşin çıtırtılarını duyuyorum sadece.
Ve sokak lambasının kızıl aydınlığı doluyor odama.
Günün yorgunluğu sarmış her yanımı....
Gözlerim öylece dikilmiş pencereye,
Oradan boş sokaklara....
Bir şeyler arıyor sanki akşamın yalnızlığında.
Gezinip duruyor karanlıkta yorgun yorgun.
Ne kıpırdayan bir şey
Ne bir gelen var.
Baktıkça gözlerim kapanıyor, umutsuzca ve mağrur.
Duvarda ateşin akislerine kayıyor birden,
Öyle karışık değişen çizgiler ki
Hem düşündürüp hem sıkıntı veriyorlar bana...
Bütün bu karışık duygular bir yana,
Farkındayım
Kalbim çarpıyor
Ve ben yaşıyorum.