herşeye inat Şiiri - Ali Gençay

güneşe bakıyorum gözlerimi kırpmadan
ayaklarım çıplak yürüyorum
buz kesmiş kaldırımlarda
hiç bir korku yüklenmeden
geceye dalıyorum
bir çocuk ürpertisiyle
şarkılar söylüyorum
adımlarımı
sertçe vuruyorum taşlara
acıyı hissedercesine
sokak lambalarını sayıyorum
uyumak istercesine
ay gök yüzünü arşınlamış
kaçarcasına
bense onu bekliyorum
dönecekmişçesine
sonra biri sesleniyor ardımdan
dönüp bakamıyorum
duruyorum
işte o an
topuklarım kanıyor
sokak lambaları sönüyor
şarkının sonu aklıma gelmiyor
sonra dönüp bakıyorum
tüm korkularımı
silkinip bırakıyorum kaldırımlara
loş bir sokakta elinde bir karanfil
kokusu burnumda
yaklaşmak istediğim kadar yakınsın
uzansa da ellerim
dokunamıyorum yakınlığına
ah diyorum
neden döndüm
neden karardı sokak lambaları
neden acıyor topuklarım
koşmak isterken çakılmak kaldırıma
görmek isterken sitemim lambalara
sonra ellerini uzatıyorsun bana
dokunuyorsun imkansızcasına
sıcaklığın avuçlarımda
sonra gözlerin karanlığa inat
sabahım oluyorsun geceye inat
seni seviyorum diyorsun yalnızlığa inat
sen osun işte
adımlanan
kanayan
sönen
her şeye
inat
... a.gençay 7.4.03