Milyar yıldır ne güzeldir;
Yoğrulmamış hamurumuz
Bir kaynaktan parlayan aydınlığımız
Ve o büyük kozmik patlama;
seni bana, beni sana savuran, akıl ötesi mucize.
Milyon yıldır ne güzeldir;
seninle milyon kere karışmak
Bir evrimin en karmaşık halkasında,
yaradılış mucizesinde tanımlanmak
Sıvı, katı ve gaz da;
senden habersiz sana varmak.
Bin yıldır ne güzeldir;
aynı havada solunmak,
aynı ciğerlerde teneffüs edilip yaşam kaynağı olmak
Ruhtan bağımsız bir yapıda;
aynı canlıda varolma ihtimali
Ya da kavuşma ihtimalimizin, 1000 yıllık hikayesi
Yüz yıldır ne güzeldir;
aynı topraklarda karışmış olmak
Aynı yağmurun ıslattığı,
Aynı yemişlerde tükenen
Aynı gökyüzüne kucak açmış yeryüzüne sarılmak
Bugünlere ulaşmak ne güzeldir;
birbirimizden habersiz aşka varmak
Tam tamamına ermişken;
sabrın kemikleşmiş çemberinde
Ne çirkin şey seninle;
milyon ihtimalin birine tutunup ayrı kalmak
Kovulduk cennetin avlusundan,
kovulduk aldanıp insanlığımızdan
Kayıt Tarihi : 11.9.2013 07:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!