Na ayaklarımda paslanmaz zincir,
Ne bileklerimde kopmaz kelepçe.
Ne polis,jandarma evimi bilir,
Ne sorgu tahkikat,ne bir dilekçe..
Nedir bu hal,anlamadım vallahi,
Ömrün her anında zarar etmişim.
Kaçar oldum kendi kendimden dahi.
Herşeyden,herkesten firar etmişim.
Kaplumbağa gibi kabuğumdayım.
Başımı uzatsam bela gelecek.
Akrep kıskacında,ilk boğumdayım.
Beni okşamaya kalkan ölecek.
Ölüm; karşı evin penceresinden,
Bana el sallayan,gülümseyen yar.
Ben onu tanırım soğuk sesinden.
O beni dağların ardından duyar.
Ölüm; hakikatın en soğuk yanı,
Ölüm; hep oluştan hiç oluşa göç.
Ölüm; aramadan bulur insanı,
Ölüm,güdülmez kin ve alınmaz öç.
Ve sen; ey gözleri gönül yarama,
Şifa niyetine tuz basan canan.
Ya ölümden tez gel,ya hiç arama.
Yoksa hiç farketmez gelişin inan.
Kayıt Tarihi : 30.6.2009 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölüm; hep oluştan hiç oluşa göç.
Ölüm; aramadan bulur insanı,
Ölüm,güdülmez kin ve alınmaz öç.
Çok anlamlı içeriği ve kurgusu ile mükemmel bir şiir. Kutluyorum efendim.
Ölüm; hakikatın en soğuk yanı,
Ölüm; hep oluştan hiç oluşa göç.
Ölüm; aramadan bulur insanı,
Ölüm,güdülmez kin ve alınmaz öç.
ÖLÜM; GARİP ASALETİNDE NET DURUŞUNU SERGİLEYEN SOĞUK SES...
TEBRİKLER...
TÜM YORUMLAR (8)