Herşeyde Sen Herşeyimde Sen

Issız ruhum ağlarda durur,
Senin o buğulu gözlerinde...

Bir korla başladın bende,
Sıçradı bu kor her tarafıma,
Kibrit ve orman gibi,
Yaktın beni orman yakar gibi...

Senin ateşinden bir sigara yakıp,
Ateşini içime çektim duman duman,
Ciğerlerimi işgal ettin böylece,
Ciğerlerim sızlar durur her gece,
Aldığım her nefeste hissederim öylece...

Ben yazarım kırgın kalemim yazar,
İçimdeki dertli dertlerimi yazar...

Sonsuza uzanan yüreğim her yere ulaştıda,
Senle birlik olmaya ulaşamadı,
Sen bana sonsuzdanda mı ötesin? ..
Mülteci istekler mi bendeki? ..
Sonsuzluk mu aramızdaki? ..
Bir sonsuz da ben olurum be gülüm...

Bir şarkı olmuşsun dilimde,
Bitmek tükenmek bilmeyen bir şarkı,
Söz sensin, müzik sensin...

Boş yerlerimi hep senle doldurdum,
Her yeri senle doldurmuşum,
Senle olmayan herşey boş,
Boşluğa mı düşmüşüm ne,
Boşluklarda bile bulmuşum seni...
Boşluktan bulurum seni...

Boşluktan çıkan bir gecede,
Bir anda çıkarsın gecenin ortasında,
Issız bir ışık yanar geceye,
Bu ışığın bir enerjisi yok gecede,
Aydınlatır geceyi sadece,
Kalemime yol gösteririr her gece,
Soğuk bir ışık bu gecelerde,
Bir ateş böceğine benzerde,
Ateşi bende saklı sadece...

Boşluktan çıkan bir hayatta,
Bomboş bir hayatta,
Boşluğun daha dolu kaldığı bir hayatta,
Hayat olmuş bir sahne,
Herkes rolünü oynar öylece,
Hayat sürekli değişim içinde,
Hayat oluverir bir kukla sanatı,
Herkesin elinde bir kukla,
Herkes oynatır birilerini ahmakça...
Boş bir sahne olan bir hayatta
Benim elimde bir kırgın kalem,
Senin elinde ise sildikçe iz bırakan bir silgi,
Ben yazarım sadece seni,
Sense silebilirsin ancak kendini...

Boşluklardan oluşturduğum bir hayatta,
Heryerini senle dolduracağım bir hayatta,
Hayat olur bir senaryo,
Birileri yazar, birileri siler,
Sen silenlerden eyleme...
Bu bomboş hayatımda,
Sen silerlerden eyleme...