Herşey sen Şiiri - Taha Yavuztürk

Düşünmeden aldım kalemi elime
Belki adından bahsederim
Biraz gözlerinden yada dudaklarından
Bilemedim şimdi
Sürekli 'Sen' yazdığımdanmı çıkmıyorsun aklımdan
Odamdan, her yerde seni görüyorum
Işıkları kapatınca yıldız oluyorsun
Parıldıyorsun odamda
Açıyorum hemen ışıkları
Bir gölge var odada
Bakmamak elde değil
Okadar güzel gülüyor ki
En iyisi bir kahve yapayım kendimi
Ayıltır ve kaybolursun belki
Ah şu alev içimin aynası sanki
Yo! Hayır böyle olmayacak
Deliriyorum galiba
Şu gülümseyen çoçuk sen olamazsın
Gözümü kamaştıran güneş
Gecemi aydınlatan ay
Herşey, gördüğüm herşey
Sen olamazsın
Kitap okuyamıyorum satırlarda sen varsın
Müzik dinleyemiyorum ritmlerle dana ediyosun
Sen,sen, sen
Heryerde herşey de sen
Karmakarışık aklımda ki
Tek doğru sen
Tüm bunlar bir halüsinasyon
Tek gerçek var "Ben"
Oda baştan başa "Sen"