O taşlı yolların gittiği kadar
Sessizlik sırrına ırak düşmüşüz
Menzile götüren aşka mihmandar
Neşeyle ram olup kıvrak düşmüşüz.
Hiç acı görmeden geçen her güne
Lezzetin mihengi bütün bütüne
Yok olsa bakmazdık hiçbir yönüne
Su gibi kaplayıp berrak düşmüşüz.
Ne mala ne mülke gönül koymadık
Keyif çatan adamı adam saymadık
Ovada yaylada sürü yaymadık
Tarladan tapandan çorak düşmüşüz.
Ağladık sızladık başka kimseye
Gülmeye neşeye racon kesmeye
Şakadan olsa da asıp kesmeye
Tevessül etmeyip şakrak düşmüşüz.
Düşmana bile biz gülüp de geçtik
Nefreti yok ettik sevgiyi seçtik
Gönüller bağından muhabbet biçtik
Harmanı döverken matrak düşmüşüz.
03.02.2023
Kayıt Tarihi : 3.2.2023 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gülmeye neşeye racon kesmeye
Şakadan olsa da asıp kesmeye
Tevessül etmeyip şakrak düşmüşüz.
Şiirinizi
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (3)