Herşey Şahitli Şiiri - Abdulhakim Şengel

Avuçlarımda arzulardan ahker.
Tut sana doğru uzanan ellerimi.
Tutmazsan!
Kül olur arzularım birer birer.
Avuçlarımda fecir meşalesi.
Viran olmalı
Ruhumu hapseden şu ümitsizlik kalesi.
Haydi!
Yola çıkalım bir şafak vakti.
Biliyorum, her şey şahitli.
Vakitse, vakit doğuran bir vakit,
Bir bebeğin yüzü kadar masum,
Meryem'e uzanan hurma dalı misali doğurgan bir vakit.
Lakin
Vakit de yanılır.
Zaman kısırlaşır.
Yolunu şaşırır acı.
Ve arar her merhalede merhemini ellerim.
Ellerimde Halepli bir çocuğun elleri.
Tut sana doğru uzanan ellerimi.
Şahit olalım!
Büyük güne
Kalabalığın mahşerine
Araf'ın ötesine
Kızıla
Maviye
Acıya
Sevince
Tortuya
Teraziye
Şahit olalım!
Nasırlı ellerin emeğiyle
İz bırakarak zamanda,
Elma çekirdeğine işçi edasıyla,
Devrimci bir duruşla,
Ses olmalı
Söz olmalı
Dil dönmeli
Diklenmeli
Zalime
Zulme
Yalana
Talana
Hırsıza
Haksıza
Haksızlığa
Bilenmek gerek
İnadı gibi bir çocuğun.
Pi sayısı kararınca
Hayatı tiye alan,
Hayata musallat olan
Acemi bir serseri edasiyla,
Zamanın çarkına çomak sokup
Zifiri karanlığı delen
İnanmışlıkla,
Garip ve tuhaf
Suya ayak direnen buz dağı utancıyla,
Rahminde koca bir dünya taşıyan gebe sabrıyla,
Gündüzden süzülüp
Geceye umut taşıyan
Rüya rengiyle,
Söverek değil.
Geceden sıyrılıp
Günü ışıyarak,
Karanlığın perdesini aralayarak,
Esrik zamanlara inat
Nemrut’a başkaldıran
Fırat’ın şehadetiyle,
Dicle’nin göğsüne doğarak
Botan’ı
Serhad’ı
İlmek ilmek
Berekete boğarak.
Vakit, vakte durmaya çağırır vakti.
Bir daha kıyıya vurmasın kimlikler.
İnsanlık bir daha ölmesin diye.
Bil ki!
Her şey şahitli,
Sabah namazı gibi.