Sevmek bu dünyadaki en güzel duygulardan biriymiş. Ben bunu geç farkettim. Sürekli yanlış sevgilerin peşinden koştum, boşuna ağır yaralar aldım gözümün önündeki aşkın büyüklüğünü göremedim, yada belki gördüm ama kaçtım ondan.....
Aslında biliyordum beni sevdiğini oysa ben o zamanlar yalan aşkların, sahte kahramanlarının peşindeydim. Kendi kaderimi kendim mühürlemiştim.....
Geçte olsa anladım, geçte olsa gerçek sevginin sende olduğunu anladım. Ama geç kaldım galiba şimdi ben senin sevginle zaman geçirdikçe, ben sana yaklaşmaya çalıştıkça sen kaçıyorsun, ben sensizlikten korktukça sen beni sensiz bırakıyorsun......
Sen haklısın sana dön demek için geç kaldım. Seni sevmek için geç kaldım. Ve belkide sana beni affet demek için çok geç kaldım.
Şimdi sensizlik korkusu tüm kalbimi kaplarken, her anım seni düşünmekle geçerken, seni seviyorum cümlesini her yere haykırırken elimden beklemekten başka bişey gelmiyor.
Beklemek, umut etmek ve sen.....
Herşey öyle zorki...
En kötüsüde şuanda seni seviyorum demem bile seni mutlu beni umutlu etmiyor......
Melek ÇiçekKayıt Tarihi : 15.9.2006 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umarım duygularınıza layık insanı bulursunuz...
Yüreğinize sağlık Sn Çiçek.
Kaleminiz daim olsun.
Sevgi ve selamlar
Sevgi Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (3)