Zamanın bittiği yerdeki başlangıçtı
Bulutların ağlayışı..
Hayat kendi başköşesine geçince
Yağmur kokusu Katre-katre/
Gül yüzüne düşer deniyordu..
Gölgeler uzayıp gider,
Manasız zannedilen kıvrımlarda..
Güneşin yalnızlığı devam eder,
Israr edildiği sürece..
Zihnin ürpertileri korunup kollanır
Fikirlerde o zaman.
Eller arasındaki başların,
Başına nelerin geldiği
Tekrar başa dönmek
İsteklerinden kaynaklanmıştı hep..
Neyin davasıydı bu çıkartılan gümbürtü,
Tüm damlalıklar tek bir damla için miydi ?
Zaten dudakları çatlaktı toprağın,
Hüzünlerle..
Kuşlar toplasın o halde hüzün tanelerini..
Her biri bir diğeri içindi.
Baş ağrılarının ısrarı,
Hep deva için değil miydi?
Bulutlar kederlenmekte haklıydı.
İçinde hep çatlak dudaklar saklıydı
29.12.2020.
Kayıt Tarihi : 30.12.2020 08:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nice mutlu huzurlu seneler ve hayırlı ömürler dilerim.
Saygılarımla.
Güneşin yalnızlığı devam eder,
Israr edildiği sürece..
*
Hep birikir çatlat dudaklarda keşkeler...geçmişi unutmamaktaki bu ısrarımız neden.
Çok güzel bir şiirdi tebrik ederim efendim.
Selam ve hürmetlerimi sunarım...
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (6)