Suskun gecelerin parlak yıldızları,
Issız derelerin bayırları,..
Sokakların loş lambaları...
Hüzün rüzgarlarında uçmama yetiyor;
Benliğimden ayırıp
Ama herzaman birşeyler noksan
O noksanı arıyorum;
Bulutların arkasında,yıldızların pırıltısında
Yorulmuş dizlerle bayırlarda,
Sokak lambalarının ışığında...
Çıkmazdayım bu dünya yolunda,
Bir rehber lazım bana;
Kilitli kapılar ardında
Küskünüm beni terkedipte batan güneşe
Küskünüm akşamlara; yıldızsız bu gece
Küskünüm uzayıp giden yollara;
Bana imkansız dedikleri için
Ve dargınım yıllara;
Bir şans daha vermedikleri için.
Kendime de dost değilim artık
Hayata sırtını çevirdiği için.
Artık yeniden doğmak gerek
Herşeyin tersini görmek için.
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir 1992'nin Eylül akşamında yazıldı. Sadece birkaç yıl sonra anladım ki; kendimde noksan hissettiğim hiçbirşey aramakla bulunmazmış, o şey bana aitse zaten gelirmiş. istenilen birşeyi gerçekten, gönülden isteyince mutlaka olurmuş, ve her insanın (görebilir,hissedebilir veya yakalayabilirse) ikinci bir şansı olurmuş. Yeterki beni yaradandan umudu hiç kesmeyeyim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!