Mütemadiyen geliyor yalnızlık içine
Kalabalığın o sessiz çığlığı.
Zaten yoktur senin gözünde ehemmiyeti
En hakiki zamandır yalnızlığın.
İnsanı sevmeden nasıl edeceksin hitap?
Neyleyim gelmiyor melet içimden.
Daha çekicidir börtü böceğin sesi
Amma ve lakin anlatamam ona da derdimi...
Yeis doğuyor içime
Ya anlaşılmazsam diye
Pek mi ehemmiyeti var yaşa git!
Bir türlü olmuyor işte.
Bir gün gelecek dile ağaç,kuş,nergis
Zaman geçmiş olacak kalmayacak anlamı.
Göçtükten sonra neyleyim anlaşılmayı
Herşey boş bomboş! Diyor vaiz...
Onur Tepe
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 07:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!