Hersey Birbirinde Cogalir

Uzak mahallelerden
Bilinmedik yuzlerden kosuyor yasam
Sesler karismis birbirine
Guzel bir kiz yuzu aydinlatiyor caddeleri
Bocaliyor cocuk olmakla
Ask arasinda kosmaktan
Bir sokak lambasi kararsiz
Gecenin karanligina yetmez gucu
Yasamin elinin uzanmadigi yerdeyim
Yoldasligim sokak lambasina yarasir
Kararsiz adimlar goturmuyor artik
Sonuk umutlarin bikkinligi sarmis
Daha tukenmedim ki ben
Guzel bir yuzde isil isil yuregim hala
Direnisimin sigintisiyim
Yikilmamaliyim henuz
Daha cok var hedefe
Daha cok var umutsuzluga
Yine de apansiz dusuyorum yollara
Ozluyorum kendimi
Sokak lambasinin issizliginin aynasi gerek bana
Sevmiyorum gordugumu
Alismisim dimdik yurumeye
Yine de yasamda bir an var
Bir an karanligin dostluguna ihtiyac var
Kacmamali insan gucsuzlugunden
Kactikca kovalaniyorum
Sokak lambasinin isigina dokunmak ne mumkun
Ellerim kisa
Isik solgun
Sokak benden issiz
Ama biliyorum isik var
Sokaklar yasamin anlamini sakliyor icinde
Her insan bir kitap
Her sokak bir evren
Insanlarin yuzlerinde dolasiyorum
Bakislar birer sokak lambasi
Ancak kendi cevresini aydinlatabilen
Sokak yine de isiga doygun
Isik birbirinin icinde cogaliyor
Tek basina yetmiyor hicbir anlam
Insan da kendine yetmiyor tek basina
Hersey birbirinde buyuyor
Lambalarinin aydinlatigi sokak anlatiyor herseyi