Bizi özel kılan yaşamımız değil,ne yaşattığımızdır.
Yaşamadan önce yaşamak varoluşsa varolursun yaşama.
Varolmak doğmaksa, varolmadan doğarsın varlığına.
Ölüm bir sonsa, sona yeniden varmak oluşmayadır.
Yaşamak, oluşturmak ve oluşturduklarımızdan varolmaktır.
Yaşamayı duyanlar yaşamadan, ölmeyide bilirler ölmeden.
Sonsuzluğa ulaşan, düşüncenin sonsuzluğudur bir an ulaştıran.
Kalbimiz ilahi aşkın yaratıcının kudretiyle yazılmışken hayata biz nasıl duymayız ki aşkı, acıyı, birliği, bini ve bizi.
Herşey bir, belkide herşeyin içinde sevgi bir.
Varolmak, yaşamak ve ölüm bir.
Herşey birken biz nasıl bölünmeyelim ki bine?
Bazen biz birin içinden biniz belkide bize.
Kayıt Tarihi : 17.4.2012 03:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!