Herşey Benim Sen Bilemezsin...

Her sabah güneş olup ta, doğan benim dünyana, Sen göremezsin! Her gece beyaz atlı prens, benim giren rüyana, Sen bilemezsin!
Bakınca; gözlerinin gördüğü benim, İşittiğin nameler, Kulaklarındaki büyülü sesim, Ilık rüzgâr esintisi, ciğerlerindeki nefesim,
Benim; kışlarındaki kar, Senin içi hayat, benim ey yar, benim, sen bilemezsin!
Küçük bir çocuk gibi basit sevinçle, çığlıklar atan benim ey yar seninle, Üzülüp her olayda yaralanınca, gözyaşlarındaki masum nefret benim,
Benim! Hayatta ad koyamadığın duygular, gece yarısı uyandıran sancılar, Taşıyanım yüreğindeki tasanı, Yaşıyorken sen kaderindeki seni, sevdanı yazan benim, Sen bilemezsin!

Benim; Hayatındaki tüm yarım kalışların, Hayalleri kurup ta, yıkılışların, gidemeyişler düşlerinden öteye, Yeminler ettiğin karanlık geceye,
Gökyüzündeki ayın la, yıldızların, kapı arkasında isimsiz korkuların, bile bile işlediğin günahların, yarım yamalak sevgin ve sevapların, sesin, sözün, sazın, kışın, baharın, yazın, benim, bilemezsin!

Sen kurarken düşlerinde dünyaları, tasarlayan da bendim bütün bunları, Yanmış yıkılmış hep savaş meydanları, Halebin ırza geçilmiş anaları, Gözbebeklerindeki nefret benimdi, Denizden kıyıya vuran çocukların,
Gitmek için ukba limanlarında, Gaiplik ya da Musalla taşlarında, üç, beş, on, elli, yetmiş, seksen yaşında, bütün yaratılmış belalar başında, Ezel le ebedin eşrefliği benim, Sen bilemezsin!

Benim ey sevgili yaşam, ey sevgili ölüm, var olan her şey, Ben varsam sizler varsınız, yoksam, yok, sizlere dair hiçbir şey!

Atakum-2008