Hayatın incecik çizgisinde
hiç yorulmadan yürüyen ayaklar.
Soluklanır bir sevgi damlası görse göğsünde.
Yeşile boyar evreni,
pembe şekerler üretir çocuk kalbiyle.
Adı yaşamı sevmektir bunun.
Kin, nefret, haset bulaşmaz üstüne.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta