Hayatın incecik çizgisinde
hiç yorulmadan yürüyen ayaklar.
Soluklanır bir sevgi damlası görse göğsünde.
Yeşile boyar evreni,
pembe şekerler üretir çocuk kalbiyle.
Adı yaşamı sevmektir bunun.
Kin, nefret, haset bulaşmaz üstüne.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta