Herkez Arzda Bir Çoban! ! Şiiri - Cihat ...

Sanmasın kimse kendin, mülke malik ve sahip!
Allah(cc) tır mülke malik, odur gerçek musahip.

Mallar, mülkler emanet, insan memur ve çoban,
Mal sevgisi kalplerde, şifa bulmaz bir çıban!

Hak namına sarf eden, çıbanlardan kurtulur,
Sırf kendine saklayan, sürüsüne kurt olur!

Yalnız nefse harcayan, mahveder sürüsünü,
Öldürüp heder eder, bırakmaz dirisini!

Çobanlık her sahada, her vahada geçerli,
Bunu doğru anlayan, akıbette çok karlı!

Vermiş ehil, ayali, Kadir Mevla uhdene,
Yapsın diye terbiye, onlara beş, on sene!

Görevin yönlendirmek, onları Hakikate,
Yoksa Hakkı unutup, saparlar kem’e, bet’e!

Bidatin savletinden, koru eşin, dostunu!
Kaptırmasın şeytana, o nahifler postunu.

Bir gün tek, tek sorulur, güttüğünden çobana!
Attı ise yanmıştır, emaneti yabana!

Varmı hani götüren, hiç yanında malını?
Görüyoruz ibretle, götürenin halini!

Lahitlere konandan, sarf etmemiş bir nebze,
Ne altını harcamış, ne aş olmuş bir sebze!

Hırsızlara yem olur, talan olur serveti,
Anlamıştır gerçeği, akılsız ser çok kati!

İhanete mukabil, çeker ruhu azabı!
Ne yazık ki gafıyla, hak etmiştir gadabı.

Son nedamet faydasız, şimdi olun pişman siz!
Aldanıp kör şeytana, dalalete koşman siz!

Koşmak niye helak’e? Mümkün iken saadet?
“Battı balık yan gider” yanlış inanç, kem adet.

Hakka rücu gerekir, kapanmadan kapılar!
Onu razı kılanı, bekler baki tapular!

Yen nefsini dön artık, tercih etme cinneti!
Yaradan tefriş etmiş, senin için cenneti.

Cihat ŞAHİN
15.11.2009-İZMİR