Herkesle Yola Çıkma Şiiri - Yüksel Güney

Herkesle Yola Çıkma
Yağmuru var karı var tufanı boranı var
Dilin bir doğrusu bin yalanı var
Bir varmış bir yokmuş diye başlar yolculuk
Pusuda haramiler ömrünün talanı var
İblis yeşil gösterir sararmış yaprakları
Cennet köşkü sanırsın harabe konakları
Anlamasın ABDULLAH farkına varamazsın
Bataklığa düşersin çırpındıkça batarsın
Yoksulluk kolay değil
Bir lokma ekmek için ceketini satarsın
Herkesle yola çıkma
İnsan bu belli olmaz yolda kalırsın
Önce yoldaşına sonra yola bak
Ardından bir sağa bir de sola bak
Eğer ki bakmazsan çıkarsın çırak
Bir anana güven bir de babana
Zemheri kışlarda güvenme abana
Bir atımlık barutuna sahip çık
Boşa mermi yakıpta yazık etme çabana
Sonra bin ah edersin
Kendini kahredersin
Hayal kırıklığının alçısı yok ABDULLAH
Son nefeste gözün açık gidersin
Herkesle yola çıkma
Ahir zaman fenadır bak her yer kerbeladır
Pusulan bozulur çıkamazsın düze
Sen sen ol aldanma her masun yüze
Aldanırsan şirazen kayar yolunu kaybedersin
Yitirdiğin her şeyi yokluğa kaydedersin
Ruhunu mahzene tıkarsın tıkma
Seni sevenlerin canını sıkma
Sen sen ol ABDULLAH hayallerini yıkma
Kapıdan çıkarken besmele ile çık
Ve herkesle yola çıkma…