Bir Var’mış
Biri Yok’muş.
Ewwel, Zaman içinde,
Âhir, Bâtın içinde,
Ben es-Samed’den Atam’ın Qıssası’nı dinlerdim.
Âlem Sudur-Fuyuz bilmez iken ,
Rahmeti’nden Zuhûr oldu Âlem,
“Bildim seni yâ Rab” dedi Âdem.
İblis düştü Rahmet’ten,
Âdem indi Cennet’ten.
Tanrı’nın Kullar’ı çokmuş;
çok söylemek, Çok Günah’mış.
Beni Âdemler’den bir Beni Âdem var imiş.
Kemal Ersözlü
Kayıt Tarihi : 19.12.2021 18:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir Ewwel Zaman'da (*) Masal'ı, yani en Saf, en Haqiqat'i..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!