Küçük çocuk seslenir; “Dede bak, yolda ne var?
Pamuk döşeli sanki her taraf bembeyaz kar”.
Kuşlar yerlere inmiş, yiyecek bir şey arar.
Acıkan bir kedicik tırnakla yeri tarar.
Kış günleri gelince yoksulu basar efkâr,
Yırtık bir battaniye onun için büyük kâr.
Zengin, kış tatiline gitmeye kafa yorar,
Bir kayak merkezine nihayet verir karar.
Kar kimine eğlence, kimine ise zarar.
Kimini mağdur eder, kimine ise yarar.
Herkes yolunu çizer, kaderde olmaz ısrar,
Kimse bunu bilemez, Yaradan’dadır esrar.
Ömür biter, Azrail zembereğini kurar,
Hayat denen rüyanın cam fanusunu kırar.
Kaçmaya mecal olmaz, kimse edemez firar,
Ve “İlahî Adalet” herkesten hesap sorar.
Sezayi TUĞLA (07 Ocak 2017)
Sezayi TuğlaKayıt Tarihi : 13.1.2017 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
07 Ocak 2017 cuma günü camdan dışarıyı seyrederken karın tadını çıkarmakta olanları. gördüm. İç alemime dönerek yoksulları düşündüm. Aynı zamanda hayvanlar aleminin fıtri olarak yaşam mücadeleleri gözlerimin önünde canlanırken, bunları tamamen görmemezlikten gelen ve nerelerde nasıl varlığını israf etmenin doyulmaz zevkini yaşamak isteyenlerin olduğu da bir filim şeridi gibi gözlerimin önünden geçti. Bu imtihan dünyasının birde değerlendirileceği gerçeğini göz ardı edemezdim her halde.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!