Herkesin Hikayesi Şiiri - Hidayet Gedik

Şehire göçmüştü düğünden sonra
Hanıma söz vermiş, tutuyor şimdi.
Daha ilk günlerde düşmüştü dara
Yutkunup, yutkunup yutuyor şimdi.

Kiminin hayali vardır, silinmez
Kiminin hayatı zordur, bilinmez
Kiminin talihi kördür, gülünmez
Derdine ne dertler katıyor şimdi.

Kaç kira ödedi, o da bilmiyor
Birikmiş borçların sonu gelmiyor
Böyle bir yaşamı aklı almıyor
Taksit, taksit ömrü bitiyor şimdi.

Gurbeti bir türlü gözü tutmadı
Köyüne dönmeye gücü yetmedi
İçinde bir kor var yanıp bitmedi
Sılası gözünde tütüyor şimdi.

Çobanlık yapardı dağ taş gezerdi
Haytalık ederdi bazen üzerdi
Çeşmede kızları yandan süzerdi
Anılar hançerden, batıyor şimdi.

Kadere kızıp da küsse ne olur
Ya sabır deyip de sussa ne olur
Sakalı kırarmış kesse ne olur
Aynada kendine çatıyor şimdi.

İnsanlar var başı dağdan yücedir
İnsanlar var kökü kıldan incedir
Her gündüzün sonu elbet gecedir
Karanlığa dalıp, yitiyor şimdi.

Ebedi değildir, dünyada kalmak
Şu yaban ellerde kim ister ölmek
Binlerce mezar var zor olur bulmak
Herhangi birinde yatıyor şimdi.