Kağıdı kalemi aldı eline kadın. Neler yazacaktı içindekileri ama "Sen de uyumuyorsun benim gibi" diye yazdı. Durdu kalemi dudaklarına götürdü. "Sevmezsin uykuyu gülmeyi sevdiğin kadar. Belki sigara içiyorsundur lacivert geceye karşı gözünü uzaklardaki parlak yıldıza dikip Uzatsan tutuverecekmişsin gibi uzansan avuçlarınnda Herkesin gecesi aynı gece de bazılarını uyutmuyor kahretsin.." dedi. Yollamadı. Bu belki yüzüncü başlayışıydı. Yutkundu pişmanlığım yaşadıklarıma değil yaşayamadıklarıma... Yatağının içine girdi uyuyor gibi yaptı gözlerini kapattı..
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.