Dört yanı çevrili
İnsanın asıl evi,
Maddi veya manevi,
Herkesin son yeri.
Yoktur üstünde başka durak,
Yolun sonu sözden ırak,
Diyemezsin, "Dileğim kalmak",
Alır götürür seni, siyah ya da ak.
Geride kalan senden bir parça,
İnsanların gözyaşları altında.
Derler, "Ölümün bana fazla",
Cevaplar, kara toprak, "Ruhu özgür şu anda".
Ruhu gitti, kalmadı bir önemi.
Bu onun asıl evi, beyazdan kabri.
Bırak gitsin bedeni,
Elbet yolun sonudur, sadece dünyevi.
Kayıt Tarihi : 7.2.2025 13:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!