Herkesin Dünyası Kendine

Kırk yıl hatırı olurmuş,
Herkesin kahvesi kendine.
Hatırlısı ya da demlisi,
Herkesin çayı kendine.

Hiçbir yerde mekan bulmaz,
Herkesin çirkinliği kendine.
Her yerde kendini gösterir,
Herkesin güzelliği kendine.

Harmanı yapılsa da benimki,
Herkesin aklı kendine.
Divanede bulunmazki,
Herkesin fikri kendine.

Biriktir istediğin kadar,
Herkesin sevabı kendine.
“Haram helal ver Allah’ım” deme,
Herkesin günahı kendine.

Dudağımda ıslıktır çaldığım.
Herkesin türküsü kendine.
Sevdanın bestesini yaparlar,
Herkesin şarkısı kendine.

Gözümün bebeği, ciğerparem,
Herkesin kuzusu kendine.
Atamdan aldığım emanet,
Herkesin evladı kendine.

Günahın kadar sevabın olsun,
Herkesin ateşi kendine.
Ateşi söndürecek sudur,
Herkesin suyu kendine.

Gözüm görmese de gönlümdesin,
Herkesin hasreti kendine.
Gurbet içimizde yaşarken,
Herkesin sılası kendine.

Gökkuşağında yedi renk,
Herkesin rengi kendine.
Tartışılmaz bir kuraldır,
Herkesin zevki kendine.

Kiminin yıldızı, kiminin ay’ı,
Kiminin evi, kiminin sarayı,
Kimi pul sayar, kimi parayı,
YURTTAŞ’ın dünyası kendine…

14.01.2006 cumartesi
Manisa