Herkesin dolabında bir ceset var,
Adı konmamış bir utanç, bir yarım kalmış bahar.
Karanlıkta kıpırdanmaz—sessizce bekler,
Sahibi konuşmadıkça büyür, ağırlaşır, çöker.
Geceleri kapak gıcırdar içten içe,
Bir fısıltı duyulur: “Ben hâlâ buradayım işte.”
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta