Herkesin Dilindesin Benim Gönlümde Güzel

Daldığın hayallerden uyandırdım mı seni?
Herkesin dilindesin, dillere destan güzel.
Yerin bende ebedi unutmuş muydun beni?
Herkesin dilindesin, benim gönlümde güzel.

Kendimi oyalayan, çok bahane bulsamda,
Hiç mutlu olamadım mutlu gibi olsamda,
Gözlerim açık gitmez dizlerinde ölsemde,
Herkesin dilindesin, dillere destan güzel.

Belki hiç sevilmedin, belki de incinmiştin,
Ayrılık trenine çok hevesle binmiştin,
Güle oynaya gitmiş gözün yaşlı inmiştin,
Herkesin dilindesin, benim gönlümde güzel.

Bir gerçeği öğrendim, kimse duymasın aman!
Varlığın, yokluğuna bağlı olarak her an,
Uzuyor, kısalıyor benim dünyamda zaman,
Herkesin dilindesin, dillere destan güzel.

Duydun mu bu dünyada, bir muradını almış?
Ömür törpüsü yıllar nice hayatlar çalmış,
Çok seven, çok sevilen ortada kala kalmış,
Herkesin dilindesin, benim gönlümde güzel.

Pişmanlıklar namerttir ilk fırsata bakarlar,
En olmadık yerlerde karşımıza çıkarlar,
Kalpten sır duvarını; gözyaşıyla yıkarlar,
Herkesin dilindesin, dillere destan güzel.

Bugün kıymet bilmeyen yarın dizini dövsün,
Ağızlarda, sakızken gözlerimde sen devsin,
Benim gibi görmeyen ben gibi nasıl sevsin?
Herkesin dilindesin benim gönlümde güzel.

Özcan İŞLER