Herkesin babası, elbette özel
Hüzünlü yüzlere, bakmayın öyle
Babanın evladı, olurmuş güzel
Acılar dokunur, ölmeden söyle
Yazdan geçti bahar, sevdayı salma
Ağlatma çocuğu, hüzüne dalma
Yaslandığı omuz, babadan kalma
Acılar dokunur, ölmeden söyle
Yaşanmış yılları, birlikte koştun
Çocukken babanla, oynayıp coştun
Pür telaş gençlikte, nasılda hoştun
Acılar dokunur, ölmeden söyle
Anılarda örmüş, bütün geçmişi
Yüreğe sorulmaz, neler seçmişi
Buz kesmiş bedeni, umut biçmişi
Acılar dokunur, ölmeden söyle
Mecburum ben sana, geride kalan
Hayal yumağını, eline alan
Nasırlaşmış aşkı, göğsüne salan
Acılar dokunur, ölmeden söyle
Keşkeler demeden, giyseydin gocuk
Gülü dallarından, koparan çocuk
Özlem kalbe iner, sabretsen acık
Acılar dokunur, ölmeden söyle
Yılların öfkesi, kopsa dalından
Gül bülbülü sorar, kopsa yanından
Nekadar yaşansa, inmez salından
Acılar dokunur, ölmeden söyle
Bahattin Tonbul
1.10.2013
Kayıt Tarihi : 26.12.2013 09:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
baba evlat sevdası.............6+5
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!