Sen oradayken
Sancılar içinde sarilıp geceye
Acılar içinde uyandım sabaha...
Kimileyinse
Ateşler içinde yatıp
Yangın ortasında uyanıyordum, avuçlarını tutarak...
Karlı dağlara çeviriyordum yüzümü
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ama kimse çekmez acısını başkasının gözlerine yükleyip
Karanlıklara atar birileri kendini
Ama karanlıklar ağlamaz
Herkesin herkesi ölebilir
Herkes dövünür
Acınır herkes
Göz görebilir,kulak işitebilir
Ama kimse tutup yananı basmaz yüreğine...
Yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta