Herkesin Annesi Ölebilir

Sen oradayken
Sancılar içinde sarilıp geceye
Acılar içinde uyandım sabaha...
Kimileyinse
Ateşler içinde yatıp
Yangın ortasında uyanıyordum, avuçlarını tutarak...
Karlı dağlara çeviriyordum yüzümü
Ama nafile
Yangınlar,yıkımlar,ölümler...

Herkesin babası ölebilir
Kimisi akıtır gözyaşıyla acısını
Kimiyse taşır avuçlarında...
Kimiyse tutar yasını yangın yeri yüreğiyle...

Herkesin abisi ölür gece yarısı
Kimi ağlar için için
Kimi susar
Kimi öfkesini çalar yere
Kimiyse
Yatırır ölüsünü yüreğinin bir köşesine...

Herkesin ölür annesi
Herkes oyun oynar
Herkes üzülür
Ama herkesin annesi ölmez oğlunun acısıyla...

Herkesin annesi ölür
Ama kimse çekmez acısını başkasının gözlerine yükleyip
Karanlıklara atar birileri kendini
Ama karınlıklarda ağlamaz...

Herkesin herkesi ölebilir
Herkes dövünür
Acınır herkes
Göz görebilir,kulak işitebilir
Ama kimse tutup yananı basmaz yüreğine...

Gerisimi iki yıldır yaşıyorum sizinle,hepsi bu...