Herkesi Mutlu Edemeyiz Şiiri - Turgut Çört

Ne kadar hassas olsan da,
Herkesi mutlu edemezsin.
Hep eğrilmeyip doğrulsan da,
Herkesi mutlu edemezsin.

Nam salsan medeniyetinle,
Saf vicdan ve insaniyetinle,
Tertemiz halis niyetinle,
Herkesi mutlu edemezsin.

Küçük insanlar vardır kul eleyen,
Bırak çamur atsın dileyen,
Sen ol hak yolda ilerleyen,
Herkesi mutlu edemezsin.

Yaptıklarımıza yetişmez hayalleri,
Sadece yapılanı eleştirir kimileri,
Kimileri konuşur ileri geri,
Herkesi mutlu edemezsin.

Bazıları senin gibi değil çünkü,
Onların hasreti belki dünkü,
Tek dertleri geçici olan bugünkü,
Herkesi mutlu edemezsin.

Elini uzatsam da yoksula, yetime,
Söz değdirmesem kanımdaki heybetime,
Güç üstene güç katsam da devletime,
Herkesi mutlu edemezsin.

Büyükler der ki; yarası olan gocunur,
Eleştiriye olgunlukla karşılamaktır onur,
Mutluluğu uzaklarda arayan gücenir,
Herkesi mutlu edemezsin.

Çakır haykırsa cahil anlamaz yine,
Cahille münakaşanın yerine,
Sükuneti ekle tüm bildiklerine,
Herkesi mutlu edemezsin.