Herkese nasip değil ölesiye sevilmek.

Âlâ bir yüce duygu anlatılmaz sevilmek
Elbet kula yakışır onun kadrini bilmek
Seven cana onurdur karşısında eğilmek
…Herkese nasip değil, ölesiye sevilmek.

Şimdi bize sorsalar peki biz öyle miyiz?
Sevgi ile çarpıyor şu mahzun yüreğimiz
Bir türlü huzur bulmaz niye gönüllerimiz
…Herkese nasip değil, ölesiye sevilmek.

El âlemin günahı masum sevgime eza
Başka bir izahı yok nasıl haksa bu ceza
Eyvallah demek bile çare değilmiş keza
…Herkese nasip değil, ölesiye sevilmek.

Kıymetini bilmezsek bizi yoktur sayacak
Didişip durmaktayız elimizden kayacak
Hasret tüm hazır kıt’a canımıza kıyacak
…Herkese nasip değil, ölesiye sevilmek.

Hüzünler maratonda, belli ki durmayacak
Boş hayaller kurmuşuz hedefi vurmayacak
Ne etsem gözyaşların tekmil kurumayacak
…Herkese nasip değil, ölesiye sevilmek.

Bütün yönü çıkmazda hangi yolu arasak
Yürek gönül baş başa içimizde saklasak
Kader cezayı keser, sanki mutluluk yasak
…Herkese nasip değil, ölesiye sevilmek.

Hepsini bana yükle ne kadar acın varsa
Vebali benim olsun felek makul sayarsa
Korkmadan beni göster, Azrail çok ararsa
…Herkese nasip değil, ölesiye sevilmek.

O kadar doluyum ki yüzeysel geçiyorum
Kırıp dökmemek için cümleyi seçiyorum
Tadım tuzum kalmadı zehirler içiyorum
…Herkese nasip değil, ölesiye sevilmek.

Üsküdar/2017