Herkes Ülkücü, Ben mi Sahteyim?

Şimdi moda olmuş, herkes sanalda,
Hepsi başka telde, ayrı kanalda…
Her şeyin gerçeği, doğrusu var da
Kafam mı karışmış, ya ben nerdeyim?
Herkes Ülkücü de, ben mi sahteyim?

Her çoban sürüyü ayrı güderse,
Kuzular koyundan önde giderse,
İkisi de birden gerçeğim derse,
Kafam mı karışmış, ya ben nerdeyim?
Herkes Ülkücü de, ben mi sahteyim?

Gerçeği yeniymiş, eskisi kimse?
Kimseyi beğenmez nasıl âlimse?
Eskisi, yenisi gerçek değilse,
Kafam mı karışmış, ya ben nerdeyim?
Herkes Ülkücü de, ben mi sahteyim?

Her grup haklıysa, haksız hangisi?
İnanın hepsi de benlik arzusu,
Dönüp de yapsalar vicdan sorgusu
Kafam mı karışmış, ya ben nerdeyim?
Herkes Ülkücü de, ben mi sahteyim?

Bir Üstad tanıdım, Vahap Kocaman
“Türk’ten hafif olmaz” derdi her zaman.
Gerçek, sahte diye bölün durmadan,
Kafam mı karışmış, ya ben nerdeyim?
Herkes Ülkücü de, ben mi sahteyim?

Hakk’ın emrettiği emre uymadan,
Birlik olup daha güçlü olmadan,
Allah’tan korkarım, vebal almadan,
Kafam mı karışmış, ya ben nerdeyim?
Herkes Ülkücü de, ben mi sahteyim?

Namusum, şerefim, onurum benim,
İnancım, varlığım odur her şeyim,
Ocak’ta başladım, aynı yerdeyim,
Kafam mı karışmış, ya ben nerdeyim?
Herkes Ülkücü de, ben mi sahteyim?

Ülkücü birliktir, “Ülkü” ise tek,
Türk- İslam Ülkümüz, yok başka gerçek!
Şahan’ım, bunlardan ödün verirsek
Kafam mı karışmış, ya ben nerdeyim?
Herkes Ülkücü de, ben mi sahteyim?