Ama sen, ama ben, ama o... Herkes tatmadı mı acıyı? Herkes bir lokma almadı mı acıdan? Diğerlerinden farkımız nedir biliyor musunuz? Biz acının gurmesiyiz. Artık kokusundan anlıyoruz acının derlinliğini, tatmaya gerek kalmadan. Peki acının acısı fazlaysa tatmama şansımıs var mı? Yok. İster acıyı sevme, ister tatlıyı. Hayat seçim şansı bırakmaz bazen. Sadece zamanı beklersin. Zamanın tükeninceye kadar tadarsın her acıyı da her tatlıyı da.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta