Ama sen, ama ben, ama o... Herkes tatmadı mı acıyı? Herkes bir lokma almadı mı acıdan? Diğerlerinden farkımız nedir biliyor musunuz? Biz acının gurmesiyiz. Artık kokusundan anlıyoruz acının derlinliğini, tatmaya gerek kalmadan. Peki acının acısı fazlaysa tatmama şansımıs var mı? Yok. İster acıyı sevme, ister tatlıyı. Hayat seçim şansı bırakmaz bazen. Sadece zamanı beklersin. Zamanın tükeninceye kadar tadarsın her acıyı da her tatlıyı da.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta