Herkes Sevmeli Şiiri - Nezaket Toraman

Herkes Sevmeli

Ağaçların meyve ye durduğu aydı,
Seni tanımam..
Nasılda etmek istemiştim yürekten,
Bir tango bir vals..
Selam vermiştim masumca gayet,
Düşünmemiştim gerçeği,
Gerçek oysa düştü,sevgiye özlemdi,
Sevgiliye sunuştu..
Geceler boyu onunla oluştu..
Yaşamdı yaşanmalıydı neydi kopacak olan?
Fırtına yada kıyamet...
Neydi yıkılacak olan tabular mı?
Allah’ım öldürecek beni bu güçsüzlük bu onur..
Keşke yıkabilseydim
Hiç değilse azıcık yürekteki sancılar için
Bir şeyler yapmış olurdum insanlık için..
Olurdum diyorum söyle sevgili,
Haksız mıyım?
Düğüm üstüne atılmış düğüm..
Bu sen misin nasıl gurur.bu ben miyim
Nasıl sabır?
Sevgimizi haykıramadıktan sonra.
Çözmek zor mu bu zoru?
Kader deme ne olur yıkmalıyım,
Bu olumsuz katı kuralı..
Yazdırmalıyım adımı gök yüzüne,
Denmeli yürekliymiş yendi denmeli..
Alkışlanmalı herkesçe
Herkesin içinde var olan sevgi tohumu,
Çıkmalı açığa,
Kardelen gibi kar üstünde masumca gözüken.
Benim dediğim gibi canım demeli..
Seni sevdiğim gibi herkes sevmeli..
Yıkmalıyım bu tabuları anlatmalıyım.
Mutsuzluk kitabını bulmalıyım çıkarmalıyım,
Yanlış sevgileri yırtmalıyım sayfalardan..
Karanlıkları aydınlatmalıyım.
İnsanlar bulmalı ruhlarının yarısını,
Kavuşmalı sevmek için... sevilmek için...
Canımsın canım denmeli,
Korkusuzca herkes sevmeli.

Nezaket Toraman
Kayıt Tarihi : 1.5.2006 17:03:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Nezaket Toraman