Aç kurtlarla dolu her tarafımız,
Çoban uykusunda sürü perişan.
Tabiplerce sarılmıyor yaramız,
Ölen ölmüş ama diri perişan.
Var mı aldatmak bu kadar insanı?
Nerde verilen sözler nerde hani?
Kalıba uyarmı el insaf yani!
Ayakkabı güzel deri perişan.
Halktan çıkan sesi hiç duymadılar,
Vatandaşı insana saymadılar,
Kanımızı emdiler doymadılar,
Çırak sefadayken piri perişan.
Enflasyon, pahalılık bir bahane,
Millet aç, millet yoksulmuş kime ne!
Keyfine bakıyor zatı şahane!
Liranın dolarla kuru perişan.
Vatanı milleti düşünen mi var?
Herşey para, ne namus kalmış ne ar!
Koca ülkeyi ettiler bize dar,
Kovan darmadağın arı perişan.
Abbas der millete bunlar revamı?
Kime emanet edecem davamı?
Bu gidişle yapacaklar yuvamı!
Bir ömürlük alın teri perişan.
19.03.2001
Abbas YurtKayıt Tarihi : 1.7.2005 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
aksama soz verip sabahina cayarlar,
ne soylerler, nede feryadimizi duyarlar,
anlamazlar sair dostum soyleme bosuna!
gormezler sair dostum aglama bosuna!
parmak bastiginiz konu guzeldi tebrikler Abbas bey!
'ölen öldüğü ile kalır sanma
mazlumun ahını sakın alma
vatanı milleti düşünen yok sanma
karşı durur kalsada sadece ALMILA'
yüreğinize sağlık. Ama zatı şahaneleri eskiden de vardı. Malaya gemisi ile kaçtı. Şimdikilerin kaçacak yeri de olmayacak.
selam ve sevgiler
TÜM YORUMLAR (6)