Nedir herkes olmak, benim anladığım gibi kalabalık yalnızlıklar mı?
Yoksa benim gibi yalnız, kalabalıklarda boşluğa bakarken
Gözünde hüzün damlalarıyla çaresizliğini tartışan
Ve her defasında, çıkar yolunu dolambaçlarda bulan
Hep, özel olmaya çalışırken, sıradanlığıyla baş başa kalan
İçimdeki akıl gönül kavgasını barıştırmaya çalışırken,
Kalbiyle sürekli savaşan
Ve her defasında bozguna uğrayan
Herkesimde, özelimde diyemiyorum
Sonra bu halime gülüyor, hemen ardından ağlıyorum
Kurt düştü duygu sürüme dağılıyorum
Derken, sessizliğimde bağırıyorum çağırıyorum
Yaşadıklarım koskoca bir yalan mı?
Bilemiyorum
“ İmdat” Herkesliğimin denizinde boğuluyorum
“Hem seninle hem Sensiz”
Çıkmazlarım da kayboldum, kendimi bulamıyorum.
Kayıt Tarihi : 29.5.2013 11:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deneme

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!