Herkes Masum Doğar

Aç susuz yaşanmaz gönül de ister
Sevgiye muhtacız ondan beslenir
Hata, kusur olur sen doğru göster
Örtülür üzeri güzel süslenir

Herkes masum doğar yaşı üstüne
Sonradan kavuşur; eşi, dostuna
Kendisi yön verir gönül bahtına
Demir gibi pişer, yanar işlenir

Huyunu, suyunu bakar kazanır
Eli, kolu; gücü kadar uzanır
Bazen hayat zordur bıkar usanır
Gönül, zaman geçer beden yaşlanır

Dünyaya gelirken; ağlar gözlerin
Sonunda giderken; solar yüzlerin
Gönül ne yaparsın kendi izlerin
Çaresiz kalınca durur uslanır

Kırıp dağıtmadan sevgiyle sar da
Kalbin kapısına bu yoldan var da
Bu ömür çok kısa zamanı darda
Gönül yetmez ama, neler düşlersin