Herkes Kendi Tabağından Şiiri - Fuat Eriçok

ata sözü dede sözü
deselerde işin özü
hiç kimse bilmiyor gizi
düşünme zor bulamazsın
kendinden çok olamazsın

bilinmeyenden korkması
her canlının ilk yasası
zarar görmektir tasası
âciz kalınca hep kaçar
gök yüzüne avuç açar

ilk çare dine sarılır
düşünenlere darılır
aklınca gün kurtarılır
ucuz yoldan herkes geçer
akıl ise zoru seçer

gün aydınlık gece kara
bakıp aya yıldızlara
ilkel mantıklı fukara
der ki madem olmuş bunlar
var mutlaka yapan mimar

nedensellik bu düşünce
oysa zekâ daha ince
irdeler işi derince
sorar varsa bir yaratan
yok mudur onu da yapan

madem ki şey yoktan olmaz
tanrı fikri de pek tutmaz
kısır döngüler durulmaz
akla yatmadı n’apayım
saçmalığa mı tapayım

din der ki kadir-i mutlak
bence de tam burda patlak
dogma bu tamamı hortlak
cevap basit yok bir yanıt
çünkü bulunamaz kanıt

inanın sonsuzdur saygım
müminlerden yok bir kaygım
sadece şudur ki duygum
düşmanca bakmayın akla
tabularla yasaklarla

kızdığım tek şey yobazdır
çünkü onda zekâ azdır
sinsi kalleş düzenbazdır
aptal kötüden hırlıdır
zira kötü sınırlıdır

elbet daha kötüsü var
yobazdan ürküp susanlar
en sahtekar sınıf bunlar!
ayıp değildir bilmemek
ayıp bilip söylememek

işte insan kardeşlerim
düşüncede budur yerim
içimdekini söylerim
isterseniz gülüp geçin
ya aklı ya dogmayı seçin

yoksa elde bilgi kesin
ne fikri varsa herkesin
kendi tabağından yesin
siz rahatça yapın zikir
bana kalsın akıl fikir

(ekim '02)