Bir bakın, kâinata, semaya, arza
Bir boşluk, bir düzensizlik var mı?
Tüm evrenin, canlısı, cansızı kiracısı
Bir bak zikir, tesbih, etmeyeni var mı?
Herkes kendi lisanında; Allah’ı anar
Kendi dilinde yapar, ibadeti, zikrini
Bu konuda, sorarlarsa benim fikrimi
Bakın söylüyorum, hakkıyla bilin!
Bir kaçını, sıralayayım sizlere!
Allah(c.c) vahiyetti, Arı’ya yapar Balı’nı
Çıkarır Kobra Yılanı, akıtır Zehri’ni
İpek böcekleri, salgılarda İpeği’ni
Koyun, İnek, her dem verir Sütü’nü
Yününü, derisini, karşılıksız Eti’ni
Bunlara; Rabbım vahiy etmeseydi
Kimin gücü yeterdi, bunlara?
Kaçar giderdi, yetişemezsin Arı’ya
Herkesin görevi belli, işinin başındalar
Yüce Allah; Buyuruyor:
Ben Cinleri ve İnsanları,
Bana, ibadet etsinler diye yarattım!
O halde insanlar, ibadetin neresindeler
Akıllı insanlar hariç, gafiller neredeler?
Ömür boyu ibadete, memur edilmiş melekler
Birde insanoğluna, sunulan bunca nimetler
Dengeyi kurun demiş, karşılığı külfetler
Ancak kalp’ler, zikirle ibadetle bulur felahı
Lisan ile zikret, ondan sonra indir kalbe
Neyleyeyeyim; Alla(c.c) demeyen kalbi
Allah; Resulünün elindeki, zikreden çakılları
Günümüzde fesbukta, görüyoruz her zaman
Allah diyen, Boğayı, Allah diyen Aslanı
Bunlar bizlere bir şeyler, anlatmıyor mu?
Bu gafletimiz niye? Bu nankörlük niye?
Hakkın huzuruna çıkmak var, keşke diye diye
Son pişmanlık olmasın, Kardeşim niye? Niye?
Tiran-24.02.2017
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 25.2.2017 13:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!