Herkes kavuşmalı... Şiiri - Murat Ülkü

​Bir sabah herkes kavuşmalı,
Ya da kavuşamayacak olanlar hiç karşılaşmamalı.
İnsan ait olmadığı insan'ın yurdunda, gönlünde sürgün,
Başını koyduğu yastıkta mapus,
Ait olmadığı insan'ın hayatında rehindir.

Aklı beş vakte, yüreği sana...
Gözlerimle bakmadım Canan'a,
Fikri feryada, zikri semada...
Sözlerimle yetmedim sana.....!

Gel de bitsin bu ayrılık,
Vakit yorgun, yol uykusuz.
Sözler suskun, bakışlar eksik.
Ruhum sığınak arar sende.

Gözlerinden doğan bir sabah,
Yüreğinden akan bir ırmak.
Özlemin biter, hasret son bulur.
Herkes kavuşur sonunda,
Belki biz de...

Gel ve kavuşalım artık,
Gözümün güneşi, gönlümün baharı.
Sonsuzluğa uzanan bir yolculukta,
Sonsuzluğa yürüyelim el ele.

Ne zaman ki ellerin ellerime değse,
O zaman başlar hayat, o zaman biter.
Geceye dolanır gündüz, güneşe dolanır ay.
Bizimle başlar yeni bir dünya.

Aşkınla kavrulur gönül,
Hasretinle yoğrulur.
Ne zaman ki kavuşuruz,
O zaman başlar hayat,
O zaman biter bütün acılar.

Bir sabah kavuşuruz,
Bütün yollar bize çıkar.
Hasretle geçen her anın,
Sancısı dinecek o an.

Gözlerimiz birbirine değince,
Bin yıllık bir şarkı başlar.
İçimde biriken ne varsa,
Nehir olup sana akar.

İşte o zaman anlarız,
Ayrılığın ne kadar yersiz olduğunu.
Aşk bir tohum gibi filizlenir,
Yeni bir dünya doğar.

Aşk denen o kutsal iklimde,
Zaman da yiter, mekan da.
Bizim kavuştuğumuz o an,
Ne bir başlangıç olur ne de son.

Sonsuzluğa uzanan bir köprüde,
Adım adım yürürüz el ele.
Ne rüzgar, ne fırtına ayırır bizi,
Ne de en derin denizler.

Bizim hikayemiz,
Kavuşmakla başlar,
Hiç bitmemek üzere.

Herkes bir gün kavuşmalı,
Ya da kimse hiç karşılaşmamalı.
Ait olmadığı bir kalpte sürgün insan,
Başını koyduğu yastıkta mapus.
Sevmediği bir hayatın içinde rehin.
​
​Aklı beş vakitte, yüreği sende.
Gözlerimle bakamadım sana,
Fikri feryatta, zikri semada.
Sözlerim yetmedi sevmeye.

Aşkı kadın yaşar,
Şiiri adam yazar.
Suskunluk kadının,
Kelam adamın harcı.
Sözler kalpte düğümlenir,
Aşkın sancısı sızısı,
Hece hece şiire dökülür...