Herkes Kadar Zenginim Şiiri - Gönül Çoşkun

İçim daralıyo bu ara
Ne bir ışık ne bir ferahlık
Kimselere dilemem yalnızlığın beyni parça parça edenini
Geleceğim dört duvar arasına hapis ediyor sevinçlerimi
Ne zaman dönecek bilmiyorum
Umutsuz keşkelerim iyikilere
Öyle hırslıyımki bu aralar
Bi o kadarda vefasızlığa kızgınım
Yalnızlığım kalbimi sıkıştırdıkça sığmaz oluyor kabına hiddetlerim
Yağıyorum gönlüme alev alev
Kızgınlığım kimedir,niyedir bilmiyorum
Kalıyorum hüznümle yapayalnız.
Bir yerden başlamalı,bir yerinden tutmalı
Göğe uzanan merdivenin
Umut fakiri değilim aslında
Herkes kadar zenginim,herkes kadar

(6/23/2012)