Herkes Kadar İnsanım İşte

İnsanım ben
Kendince acıları olan
Kanayan yaraları bulunan
Gün gelip korkan
Gün gelip aslan kesilen
Gün gelip hayatın karanlık dehlizlerinde boğulurken
Gün gelip mutluluktan bulutların üzerinde uçan
Gün gelip delicesine sevdalara koşarken
Sevip sevilmek arzusuyla yanan
Kendince bir şeylere inanan
Ama herkesi kendi gibi bildiği için
Defalarca can evinden vurulan
Ama yine de uslanmayan
Yeri gelip salya sümük ağlayan
Yeri gelip kahkahalarla etrafı çınlatan
Herkes kadar hırslı
Herkes kadar öfkeli
Herkes kadar ihtiraslı
Bir o kadar nefsine mağlup
Bir o kadar günahlarda boğulurken cennete talip
Gülebildiği kadar mutlu
Ağlayabildiği kadar hüzünlü
Sevebildiği kadar melankoli
Hayattan sonsuz beklentileri olan
Ama hayatın bir gün son bulacağına inanan
Yarın kadar umut dolu
Dün kadar hüsranları oynayan
Yandıkça susayan
Susadıkça yanmışçasına kavrulan
Bir tuhaf insanım işte
Etten ve kemikten
Ruh denen bilmecede kaybolan
Hiçlik sayfasının başında
Ölümün bir nefes kadar yakınında
Yeri gelip gafil olan
Yeri gelip alim olan
Yeri gelip meçhullerde kaybolan
Bir o kadar akıllı
Bir o kadar geri zekalı
Hayatı aklın son noktasında
Deliliğin başında yaşayan
Herkes kadar normal
Herkes kadar tuhaf ve doğal
Herkes kadar günahları
Bir o kadar eksikleri ve sevapları olan
Herkes kadar masum
Herkes kadar suçlu
Herkes kadar insanım
Beklemeyin
Ya da bekleyin bekleyebildiğiniz bütün tuhaflıkları
Çünkü sizin kadar bir insanım işte…

©
12 Mart 2022
21:14