herkes birşeyini kaybetmişti
ben sevgiye olan inancımı
sen beni
artık biliyordum ki herkesin içinde kısık gözlü bir kedi
herkesin elleri pençe
....
bilmeye aşık biriydim ben
bilmenin acı vereceğini bilmeyerek
herşeyi bilmeyi diledim Tanrı'dan
ve O da öğretti işte bana
herkesin içinin neye benzediğini....
bir tek bunu öğrendiğime pişmanım...
.....
kısık gözlü kedilerin gece parlayan gözleri
kimse kimseyi sevemez
artık biliyorum
artık biliyorum ki herkes birtek içindeki kediyi ve pençelerini seviyor
artık biliyorum ki herkes seviyorum diyerek
bir başkasının kanıyla içindeki kediyi besliyor
artık biliyorum ki kimse kimseyi sevemez
artık biliyorum ki ben de kimseye bir daha aşık olamam
içlerini görmemek için gözlerimi kapayamam
-ki herkesin kedisinin gözleri açık-
ben artık onlara aynı gözle bakamam
artık biliyorum ki herkes birşeyini kaybetti
ben sevgiye olan inancımı
sen beni
artık biliyorum ki herkesin içinde kısık gözlü bir kedi
herkesin elleri pençe...
...bir bunu öğrendiğime pişmanım!
kış'98-ist
Kayıt Tarihi : 13.11.2005 11:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hilal Tuğba](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/13/herkes-herseyi-kaybetti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!